ظرفیت‌های مشترک قرآن و سنت برای وحدت اسلامی؛ با نگاهی به اندیشه‌های آیت‌الله واعظ‌زاده خراسانی
کد مقاله : 1096-CONF-FULL (R2)
نویسندگان
سعیده سادات موسوی نیا *
استادیار گروه آموزش معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان،تهران، ایران S.musavinia@cfu.ac.ir
چکیده مقاله
مسئله وحدت اسلامی و تقریب مذاهب از مهم‌ترین چالش‌ها و ضرورت‌های راهبردی جهان اسلام در عصر حاضر است. مقاله حاضر با تأکید بر اندیشه‌های آیت‌الله واعظ‌زاده خراسانی، نخستین دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، به بررسی مبانی نظری، راهکارهای عملی و تجربه‌های تاریخی تقریب می‌پردازد. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی بوده و بر منابع کهن اسلامی مانند قرآن، سنت نبوی، آثار متفکران کلاسیک شیعه و سنی، و همچنین مطالعات معاصر استوار است. یافته‌ها نشان می‌دهد که وحدت اسلامی نه به معنای حذف اختلافات مذهبی، بلکه به معنای مدیریت خردمندانه اختلافات و تمرکز بر مشترکات است. تجربه‌های موفق همچون مقاومت فلسطین، همکاری شیعه و سنی در دفاع از حرم‌ها و وحدت در موسم حج، شواهد عینی این حقیقت‌اند که تقریب مذاهب قابلیت تحقق عملی دارد. در نهایت، با استناد به پیام واعظ‌زاده خراسانی، تقریب مذاهب «ضرورتی حیاتی برای عزت امت اسلامی» معرفی می‌شود، نه یک انتخاب اختیاری. این مقاله بر اهمیت گفت‌وگوی علمی، تدوین منابع مشترک، همکاری در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی، و تقویت رسانه‌های تقریبی برای تحقق وحدت امت اسلامی تأکید می‌کند.
کلیدواژه ها
وحدت اسلامی؛ تقریب مذاهب؛ واعظ‌زاده خراسانی؛ مدیریت اختلافات؛ مشترکات دینی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی